ZNAK SŁUŻBY PRZYJAŹNI

Twórca skautingu Robert Baden-Powell pozostawił nam do wypełnienia ważne zadanie “Szukajcie przyjaciół… Rozszerzajcie pokój i przyjaźń na świecie”. Polskie harcerstwo jest częścią światowego skautingu. Właśnie przez skautowe braterstwo i wzajemne poznanie chcemy szerzyć pokój na świecie. Stwarza to możliwość dzielenia się narodów swoim dorobkiem. Poznanie innych kultur pozwoli nam na twórcze i pokojowe współistnienie. Służba przyjaźni to OTWARCIE NA ŚWIAT. Dzisiaj błyskawicznie jesteśmy informowani o najważniejszych wydarzeniach w różnych zakątkach naszej planety. Ziemia stała się globalną wioską. Poznajemy więc naszych bliższych i dalszych sąsiadów – i tych z państw graniczących z Polską i pozostałych krajów europejskich oraz tych z innych kontynentów. Poszerzajcie swoją wiedze o życiu ich mieszkańców. Zaczerpnijcie z wartości niesionych przez ich kulturę. Poznajcie ich historię i tradycje. Odkryjcie smak przyjaźni – wzajemnego zrozumienia, poszanowania odrębności, tolerancji, wzajemnego czerpania z dorobku naszych społeczeństw.

Przyjaźni należy szukać także blisko, wokoło siebie. Coraz mniej w nas życzliwości, uśmiechu i bezinteresownej pomocy. W natłoku codziennych zajęć brakuje czasu, by zrobić coś, co przyniesie innym ciepło i życzliwość. Przyjaźń wszystkim kojarzy się z poczuciem bycia potrzebnym, świadomością, że jest ktoś, kto o nas myśli i pamięta. Szukajcie przyjaciół!

Oto idea tego znaku służby – przez otwarcie się na świat – szerzyć pokój, nieść przyjaźń, wzajemne zrozumienie i poznanie. Przez harcerstwo i skauting – rozwijać przyjaźń młodych ludzi i całych narodów. Nieść innym radość i ciepło. Na tym właśnie polega służba przyjaźni.

Wypełniać tę wędrowniczą służbę i zdobyć znak można na przykład:

  • uczestnicząc w programie skautowym “Europa dla Ciebie” przez organizację tak zwanych Eurokroków w Polsce lub udział w Eurokrokach za granicą (informacje znajdziecie u pełnomocnika komendanta chorągwi do spraw zagranicznych);
  • nawiązując współpracę, zaprzyjaźniając się ze skautami z innych krajów, szukając wśród nich partnerów dla swojej drużyny – informacji, jak tego dokonać szukajcie u pełnomocnika komendanta chorągwi do spraw zagranicznych;
  • nawiązując współpracę i kontakt z polskimi drużynami harcerskimi działającymi za granicą;
  • nawiązując kontakty wśród Polaków na Wschodzie i organizując akcje pomocy dla polskich szkół na Wschodzie, np. zbieranie polskich podręczników i książek, pomocy i przyborów szkolnych (wcześniej należy się skontaktować z Zespołem GK ZHP ds. współpracy z polskim harcerstwem za granicą);
  • pełniąc rolę gospodarzy (opiekunów) drużyny skautowej lub innych gości zagranicznych podczas kursów, zlotów i innych przedsięwzięć;
  • organizując zbiórki, przeglądu, konkursy popularyzujące wiedze na temat innych krajów i regionów świata;
  • podejmując w zależności od możliwości bliższe lub dalsze wyprawy w poszukiwaniu przyjaciół – do innych regionów Polski wspólnie z zaprzyjaźnionymi drużynami harcerskimi, do innych krajów wspólnie z partnerskimi drużynami skautowymi;
  • odwiedzając ośrodki skautowe i włączając się w realizowane tam programy;
  • poznając w tych wędrówkach ludzi, kulturę, tradycje, realia codziennego życia;
  • szukając przyjaciół i podejmując współpracę swojej drużyny z kołami innych stowarzyszeń dzieci i młodzieży, nawiązując kontakt z grupami młodzieży nie zrzeszonej i organizując z nimi wspólne przedsięwzięcia;
  • organizując w szkole lub w miejscu zamieszkania różne działania upowszechniających ideę Dnia Myśli Braterskiej;
  • szukając przyjaciół w kontaktach z innymi drużynami, organizując wspólne wędrówki, obozy, podejmując wspólne zadania programowe, społeczne, kulturalne, społeczne, etc.;
  • nawiązując współpracę drużyny z wybraną organizacją społeczną lub instytucją, podejmując wspólnie, ważne dla całej społeczności działania;
  • organizując koło przyjaciół harcerstwa wśród waszych rodziców, szukając sojuszników harcerstwa w swoim środowisku, organizując wspólnie z dorosłymi pracę na rzecz waszych społeczności lokalnych, na rzecz ich mieszkańców;
  • odnajdując w swoim otoczeniu i udzielając pomocy osobom potrzebującym szczególnej troski i opieki;
  • uczestniczą w corocznym przekazywaniu Betlejemskiego Światła Pokoju;
  • organizując Wigilię lub Wielkanoc dla samotnych, potrzebujących pomocy.